پاورنجن
لغتنامه دهخدا
پاورنجن . [ وَ رَ ج َ ] (اِ مرکب ) حلقه ای از سیم یا زر که زنان در پای کنند. خلخال . پارنجن . پاآورنجن . پااورنجن . حَجل . حِجل . حِجِل . حَجَل :
کند حور بهشتش طوق گردن
اگر از پایش افتد پاورنجن .
کند حور بهشتش طوق گردن
اگر از پایش افتد پاورنجن .
بدرالدین شاشی .