وحشة

وحشة. [ وَ ش َ ] (ع اِمص ) انقطاع از مردم . خلوت . تنهایی . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || برودت و کدورت . (ناظم الاطباء): کانت بین ابی الصقر اسماعیل بن بلبل و بین ابی العباس ... وحشة شدیدة لاسباب ... (معجم الادباء یاقوت ج 2 ص 39). خلیفه را با امیر مکه وحشتی افتاده بود.(جهانگشای جوینی ). || دوری میان دو دوست .(ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). || دوری دل از مودت و دوستی . (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || پژمانی . || ترس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خوف از خلوت . (اقرب الموارد). بیم و هراس . || هم . (اقرب الموارد)(ناظم الاطباء). اندوه . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). || (اِ) زمین خشک وحشتناک .(اقرب الموارد) (منتهی الارب ). زمین ویران خشک . || (مص ) پژمانی و اندوه کردن . (منتهی الارب ).