وحافیلغتنامه دهخداوحافی . [ وَ فا ] (ع اِ) ج ِ وحفاء. زمین که در آن سنگهای سیاه بوده باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).