هیکلةلغتنامه دهخداهیکلة. [ هََ ک َ ل َ ] (ع ص ) زن کلان جثه ٔ دراز. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || (مص ) تمام شدن گیاه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). هیکل الزرع هیکلة؛ نما و طال . (اقرب الموارد).
