هچ و مچ
لغتنامه دهخدا
هچ و مچ . [ هََ چ ْ چ ُ م َ ] (اِ صوت ) آواز بوسه . (آنندراج ) :
شنیدم از درعشرت سرا که خوش کوک است
نوای هچ و مچ بوسه با غزل خوانی .
شنیدم از درعشرت سرا که خوش کوک است
نوای هچ و مچ بوسه با غزل خوانی .
ملافوقی یزدی (از آنندراج ).