هووس
لغتنامه دهخدا
هووس . [ هََ ] (از ع ، اِ) هوس :
در قدح کن ز حلق بط خونی
همچو روی تذرو و چشم خروس
رزم بر بزم اختیار مکن
هست ما را به خود هزار هووس .
و رجوع به هوس شود.
در قدح کن ز حلق بط خونی
همچو روی تذرو و چشم خروس
رزم بر بزم اختیار مکن
هست ما را به خود هزار هووس .
ابن یمین (از یادداشت مؤلف ).
و رجوع به هوس شود.