هوذلة
لغتنامه دهخدا
هوذلة. [ هََ ذَ ل َ ] (ع مص ) شتاب رفتن . || مضطرب شدن در دویدن . || بسوی بالا انداختن کمیز را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || جنبانیده شدن مشک شیر. || سست شدن در جماع . || جنبان بیرون آمدن بول شتر. || جنبیدن دلو. (منتهی الارب ).
