هنربخشلغتنامه دهخداهنربخش . [ هَُ ن َ ب َ ] (نف مرکب )آنکه هنر نماید و به دیگران هنر آموزد : کو آنکه سخندان مهین بود به حکمت کو آنکه هنربخش بهین بود به آداب .خاقانی .