همیملغتنامه دهخداهمیم . [ هََ ] (ع ص ) نرم رفتن حشرات به زمین و خزیدن . || (ص ، اِ) باران سست و نرم . || شیر که در مشک اندازند وخورند و دوغ نزنند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
