همت پرستلغتنامه دهخداهمت پرست . [ هَِ م ْ م َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) باهمت . بلندهمت : من غلام آن مس همت پرست که به غیر از کیمیا نارد شکست . مولوی .رجوع به همت شود.