هفت طاق

هفت طاق . [ هََ ] (ص مرکب ) آنچه دارای هفت طاق باشد. || کنایه از فلک و جهان :
این راه غولدار و پل هفت طاق را
تا چارسوی هشت جنان چون گذاشتی ؟

خاقانی .