هبنقعةلغتنامه دهخداهبنقعة. [ هََ ب َ ق َ ع َ ] (ع ص ) مؤنث هبنقع. زنی که بر کاری یا گفتار یا کرداری مستقیم نباشد و اعتماد بر او نشاید.(اقرب الموارد). || شتر فراخ کنج دهن فروهشته لب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).