هارون

هارون . (اِخ ) ابن احمدبن عبدالواحدبن هاشم ، پسر محمدبن هاشم بن علی بن هاشم الحلبی الاسدی الخطیب . اصل خاندانش ازرقه [ در مصر ] و به حلب کوچ کرده بودند. در 466 هَ . ق . متولد شد. وی مردی خطیب و در قرائت نیکو و عابد و زاهد بودو کتبی از آنجمله : کتاب «اللحن الخفی » و کتاب «افراد ابی عمروبن العلاء» تألیف کرد. خطبه خوانی حلب به وی واگذار شد و در سال 537 هَ . ق . وفات یافت . ابوعبداﷲبن القیرانی شاعر درباره ٔ او گفته است :
شرح المنبر صدراً
لِتلقیک َ رحیباً
اتُری ضم خطیباً
منک أم ضُمخ طیبا.

(معجم الادباء چ مصر ج 19 ص 264).