نیح
لغتنامه دهخدا
نیح . [ ن َ ] (ع مص ) خمیدن شاخ درخت . (از منتهی الارب ). متمایل شدن شاخه . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). نیحان . (اقرب الموارد) (متن اللغة). || درشت و سخت گردیدن استخوان پیر یا جوان بر اثر رطوبت . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ).
