نگه دارنده
لغتنامه دهخدا
نگه دارنده . [ ن ِ گ َه ْ رَ دَ / دِ ] (نف مرکب ) حافظ. مستحفظ. (ناظم الاطباء). نگاه دارنده .نگاه دار. نگه دار. رجوع به نگاه دار شود :
نگه دارنده ٔ بالا و پستی
گوا بر هستی او جمله هستی .
نگه دارنده ٔ بالا و پستی
گوا بر هستی او جمله هستی .
نظامی .