نکودل
لغتنامه دهخدا
نکودل . [ ن ِ دِ ] (ص مرکب ) نیک دل . نکوطینت . نیکوضمیر. نکونیت . خیرخواه . نیک خواه :
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد ونکوطلعت و نکوکردار.
نکودلی و نکومذهب و نکوسیرت
نکوخوئی و نکومخبر و نکومنظر.
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکونهاد ونکوطلعت و نکوکردار.
فرخی .
نکودلی و نکومذهب و نکوسیرت
نکوخوئی و نکومخبر و نکومنظر.
فرخی .