نکظ

نکظ. [ ن َ ک َ ] (ع مص ) کوشیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || شتافتن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة). شتافتن در پی حاجتی یا برای خروج . (از اقرب الموارد) (از المنجد). شتاب کردن . (زوزنی ). نکظة. منکظة. (منتهی الارب ). نَکْظ. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || رنج دیدن . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || (اِمص ، اِ) نَکَظة. نَکْظة. نَکْظ. منکظة. رجوع به نَکْظ شود.