نوایی
لغتنامه دهخدا
نوایی . [ ن َ ] (اِخ ) عبدالسمیع سندی ،متخلص به نوائی . از پارسی گویان هند است . او راست :
بهار و خزان ، سرو یک صورت است
بر آزاد، فکر جهان کم بود.
بهار و خزان ، سرو یک صورت است
بر آزاد، فکر جهان کم بود.
(از مقالات الشعراء ص 820).