نهان دان
لغتنامه دهخدا
نهان دان . [ ن ِ / ن َ ] (نف مرکب ) داننده ٔ پنهانی ها و اسرار و بواطن . عالم الغیب . غیب دان . آگاه از کنه و حقایق امور :
کیخسرو آرش کمان شاه جهانبان چون پدر
اسکندر آتش سنان خضر نهان دان چون پدر.
|| (اِ مرکب ) انبار. جای ذخیره . خزینه و هر جائی که در آن چیزی انبار کنند و یا ذخیره نمایند. (ناظم الاطباء). مخباء. (مهذب الاسماء). || جامه دان . (ناظم الاطباء).
کیخسرو آرش کمان شاه جهانبان چون پدر
اسکندر آتش سنان خضر نهان دان چون پدر.
خاقانی .
|| (اِ مرکب ) انبار. جای ذخیره . خزینه و هر جائی که در آن چیزی انبار کنند و یا ذخیره نمایند. (ناظم الاطباء). مخباء. (مهذب الاسماء). || جامه دان . (ناظم الاطباء).