نمیةلغتنامه دهخدانمیة. [ ن َ می ی َ ] (ع اِ) دو نصل از رشته باهم مقابل که در گروهه گردانند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (مص ) رجوع به نَمْی و نماء شود.
