نمایندگی
لغتنامه دهخدا
نمایندگی . [ ن ُ / ن ِ / ن َ ی َ دَ / دِ ] (حامص ) نماینده بودن . (فرهنگ فارسی معین ). || عمل نماینده . (یادداشت مؤلف ) :
گفت به هنگام نمایندگی
هیچ ندارد سر پایندگی .
|| وکالت از طرف کسی . (از فرهنگ فارسی معین ). || آژانس . (لغات فرهنگستان ). کارگزاری . (فرهنگ فارسی معین ). || وکالت مجلس . (از فرهنگ فارسی معین ).
گفت به هنگام نمایندگی
هیچ ندارد سر پایندگی .
نظامی .
|| وکالت از طرف کسی . (از فرهنگ فارسی معین ). || آژانس . (لغات فرهنگستان ). کارگزاری . (فرهنگ فارسی معین ). || وکالت مجلس . (از فرهنگ فارسی معین ).