نعمت شناس

نعمت شناس . [ ن ِ م َ ش ِ ] (نف مرکب ) شاکر نعمت . که حق نعمت و انعام دیگران بشناسد و شکر نعمت بگزارد. حق شناس . نمک شناس . مقابل ناسپاس و نمک نشناس :
که می برد به خداوند منعم محسن
پیام بنده ٔ نعمت شناس شکرگزار.

سعدی .