نظم آرای
لغتنامه دهخدا
نظم آرای . [ ن َ ] (نف مرکب ) شاعر. نظم آرا :
مرا به هجو مترسان چنین ز دورادور
اگر برابر من شاعری و نظم آرای .
رجوع به مدخل قبل شود.
مرا به هجو مترسان چنین ز دورادور
اگر برابر من شاعری و نظم آرای .
سوزنی .
رجوع به مدخل قبل شود.