نطاط

نطاط. [ ن َطْ طا ] (ع ص ) بیهوده گوی . (آنندراج )(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مهذار. (اقرب الموارد)(المنجد). کثیرالکلام و الهَذَر. (از متن اللغة). || آن که ادعا کند بدانچه که در او نیست . (ازاقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغة). || که بسیار در زمین سفر کند. کثیرالذهاب فی الارض . (اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغة). || وثاب . (اقرب الموارد) (المنجد) (متن اللغة). بسیار برجهنده . قفّاز. (از اقرب الموارد) (متن اللغة).