نصیحت گری . [ ن َ ح َ گ َ ] (حامص مرکب ) عرضه ٔ پند و نصیحت . آگاه سازی . (ناظم الاطباء). پندگوئی . اندرز دادن . عمل نصیحت گر. رجوع به نصیحت گر شود : نصیحت گری با خداوند زور بود تخمی افکنده در خاک شور. نظامی . چو در من گرفت آن نصیحت گری زبان برگشادم به درّ دری . نظامی .

نصیحت گری

نصیحت گذار

نصیحت پذیر

نصیحت آموزی

نصیحت کار

نصیحت گویی

نصیحت آموز

نصیحت گزار

نصیحت پذیری

نصیحت

نصیحت ناپذیری

بین السطور

ولت‌آمپر

تیناری

خجالتآور

ذِي ﭐلْقَرْنَيْنِ

nondistributiveness

لغت‌نامه دهخدا