نشینه
لغتنامه دهخدا
نشینه . [ ن ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) جای نشستن جانوران . (آنندراج ). جائی که در آن مرغان و دیگر حیوانات می نشینند. (ناظم الاطباء). رجوع به نشیمن شود :
سری به دام و قفس نیست شاهبازان را
به دست شاه نظر کن ببین نشینه ٔ ما.
سری به دام و قفس نیست شاهبازان را
به دست شاه نظر کن ببین نشینه ٔ ما.
سالک یزدی (از آنندراج ).