نشاطپرست
لغتنامه دهخدا
نشاطپرست . [ ن َ / ن ِ پ َ رَ ] (نف مرکب ) نشاطمند. شادمان . خوشحال . || آنکه به عیش و عشرت می گذراند. (ناظم الاطباء). عیاش و خوش گذران :
چونکه بهرام شد نشاطپرست
دیده درنقش هفت پیکر بست .
چونکه بهرام شد نشاطپرست
دیده درنقش هفت پیکر بست .
نظامی .