ناهمسر
لغتنامه دهخدا
ناهمسر. [ هََ س َ ] (ص مرکب ) ناهمتا. ناهمال . که هم پایه و هم قدر و همسان تو نیست . که کفو تو نیست :
چو در گیتی ترا همسر ندانم
به ناهمسرت دادن کی توانم .
چو در گیتی ترا همسر ندانم
به ناهمسرت دادن کی توانم .
شمسی (یوسف و زلیخا).