ناصر عینائی
لغتنامه دهخدا
ناصر عینائی . [ ص ِ رِ ع َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بویهی عاملی عینائی . از فقیهان و شاعران قرن نهم است . وی شاگرد شیخ ظهیرالدین عاملی بود. مؤلف روضات الجنات به نقل از صاحب الامل آرد: او فاضل محقق ادیب شاعر و فقیه بود او راست رساله ای نیکو در حساب و من آن را به خط وی دیدم و نیز حاشیه ای بر قواعد علامه نوشته است و همچنین حواشی بسیاری بر کتب فقه و اصول و غیر آن دارد وی از اعقاب آل بویه ملوک عراقین و عجم بود و از دیار خود به بلاد شام آمد و در آنجا کسب دانش کرد و در [ جبل ] عامل به سال 853 هَ . ق . به مرض طاعون درگذشت . از اشعار اوست :
اذا رمقت عیناک ما قدکتبته
وقد عیبتنی عند ذاک المقابر
فخذ عظة مما رأیت فانه
الی منزل ضرباً به انت صائر.
اذا رمقت عیناک ما قدکتبته
وقد عیبتنی عند ذاک المقابر
فخذ عظة مما رأیت فانه
الی منزل ضرباً به انت صائر.
(از روضات الجنات ص 757).