ناشدونلغتنامه دهخداناشدون . [ ش ِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ ناشد درحالت رفعی . کسانی که به آواز بلند شتر گم شده را جویند و آن را یابند و به صاحبش رسانند. (از المنجد).
