ناز و نیاز

ناز و نیاز. [ زُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) شیوه های عشق و حسن و حرکات و سکناتی که از طرفین سر زند. (آنندراج ) (بهار عجم ). || ناز و نعمت . نعمت و فراوانی :
چنین گفت با دختر سرفراز
که ای پروریده به ناز و نیاز.

فردوسی .