نادرگذارلغتنامه دهخدانادرگذار. [ دَ گ ُ ] (نف مرکب ) درناگذرنده . عفونکننده . سخت گیر : از سهم و ازسیاست نادرگذار توبر گرگ ژنده پوست بدرد سگ شبان .سوزنی .