ناخرم
لغتنامه دهخدا
ناخرم . [ خ ُ ررْ رَ ] (ص مرکب ) ناشاد. غمگین . پژمان . که خرم و شادمان نیست . || ناخوش . نامطبوع . نامرغوب . نادلپسند :
تو بیزار گرد از ره ودین اوی
بنه دور ناخرم آئین اوی .
تو بیزار گرد از ره ودین اوی
بنه دور ناخرم آئین اوی .
فردوسی .