ناافتاده

ناافتاده . [ اُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) مقابل افتاده .کاری ناافتاده ، امری واقع نشده . اتفاق نیفتاده . رخ نداده : افسوس و غبن است کاری ناافتاده را افزون هفتاد و هشتاد بار هزار هزار درم به ترکان و تازیکان و اصناف لشکر بگذاشتن . (تاریخ بیهقی ص 257).
- کارناافتاده ؛ سر و کار نداشته . گذر ناکرده :
می ندانید ارچه بس آزاده اید
زآنکه اینجا کارناافتاده اید.

عطار.