مینار

مینار. (از ع ، اِ) منار و گلدسته . || میل و نشان . (ناظم الاطباء): احتجر الارض ؛ برگزید آن را برای خود و مینار بر آن نصب کرد تا دیگری در آن تصرف نکند.(منتهی الارب ). || فرسخ . (ناظم الاطباء). صحیح کلمه مَنار است . (آنندراج ). رجوع به منار شود.