میناءلغتنامه دهخدامیناء. (ع اِ) آبگینه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || جوهرالزجاج . (اقرب الموارد). گوهر آبگینه . (زمخشری ) (دهار).پیرایه ٔ کاسه . (زمخشری ). مینا. رجوع به مینا شود.
