میثاء

میثاء. (ع ص ) ارض میثاء؛ زمین نرم و سهل . (ناظم الاطباء). || (اِ) کلوخ کوب . (منتهی الارب ، ماده ٔ وث ی ). میخکوب . (ناظم الاطباء). کلوخ کوب . تخماق . (یادداشت مؤلف ). میثاءة. (اقرب الموارد). || سندان آهنگر. (منتهی الارب ، ماده ٔ وث ی ). سندان . (ناظم الاطباء).