مکنس
لغتنامه دهخدا
مکنس . [ م ِ ن َ ] (ع اِ) جارو. جاروب :
چندانکه بشویی همه دل قار چو دبه
چندانکه بجویی همه تن ریش چو مکنس .
و رجوع به مکنسة شود.
چندانکه بشویی همه دل قار چو دبه
چندانکه بجویی همه تن ریش چو مکنس .
اثیرالدین اخسیکتی (از امثال و حکم ص 1435).
و رجوع به مکنسة شود.