مکرم

مکرم . [ م ُ رَ ] (ع مص ) گرامی کردن و هو مصدر مثل مُخرَج و مُدخَل و منه قری ٔ قوله تعالی : و من یهن اﷲ فماله من مکرم ؛ ای اکرام . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج ). || (ص ) گرامی داشته . بزرگ داشته شده : وقالوا اتخذ الرحمن ولداً سبحانه بل عباد مکرمون . (قرآن 26/21). بما غفر لی ربی و جعلنی من المکرمین . (قرآن 27/36). || جوان بامروت و مردمی . (منتهی الارب ). جوانمرد بامروت و مردمی . (ناظم الاطباء).