مکربللغتنامه دهخدامکربل . [ م ُ ک َ ب ِ ] (ع ص ) در گل راه رونده . (ناظم الاطباء)؛ جاء یمشی مکربلا؛ آمد مثل آنکه در گل راه می رود. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
