مؤتبطلغتنامه دهخدامؤتبط. [م ُءْ ت َ ب ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ائتباط. (منتهی الارب ماده ٔ اب ط). هموار و راست . رجوع به ائتباط شود.- مؤتبطالنفس ؛ نفس گران و فاسد شده . (منتهی الارب ).