موقر
لغتنامه دهخدا
موقر. [ م ُ وَق ْق ِ ] (ع ص ) بزرگی دارنده و دارای احترام و وقاردارنده . (ناظم الاطباء). || بزرگ دارنده و حکیم شمارنده . (آنندراج ). آنکه بزرگ می خواند کسی را. بزرگ دارنده . || آنکه رام می کند ستور را. (ناظم الاطباء). آرام دهنده ٔ ستور. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
