مهانل

مهانل . [ م َ ن ُ / ن ِ ] (اِ) در فرهنگها از جمله در جهانگیری و برهان و ناظم الاطباء به معنی تریاک و افیون آورده اند. صاحب انجمن آرای ناصری نوشته از غلطخوانی بیتی از سنایی این اشتباه به فرهنگهاراه یافته و در آن بیت هلاهل (= زهر مهلک ) را مهانل خوانده اند (انجمن آرا) و آن بیت این است :
پند ز حجت به گوش فکرت بشنو
ورچه به تلخی چو حنظل است و مهانل .