منخدع

منخدع . [ م ُ خ َ دِ ] (ع ص ) فریفته شونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). فریفته شده . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : نصربن الحسن بدین لمعه ٔ برق منخدع گشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 264). || مکروهی یابنده در بی خبری . (آنندراج ) (از منتهی الارب ).