منتبثلغتنامه دهخدامنتبث . [ م ُ ت َ ب ِ ] (ع ص ) آنکه با دست می کاود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آنکه ظاهر می سازد پنهان را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به انتباث شود.
