مناصبة

مناصبة. [ م ُ ص َ ب َ ] (ع مص ) با کسی جنگ و دشمنی آشکارا کردن . (تاج المصادر بیهقی ). جنگ و دشمنی آشکار کردن و برپا داشتن . (از اقرب الموارد). جنگ برپا کردن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). رجوع به مناصبت شود. || بدی آشکار کردن برای کسی . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || مقاومت کردن و دشمنی کردن با کسی . (از اقرب الموارد).