ممذئل
لغتنامه دهخدا
ممذئل . [ م ُ ذَ ءِل ل ] (ع ص ) مرد شوریده دل درشت خوی تباه عقل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). مرد ستبرنفس . (شرح قاموس ). خاثرالنفس .(اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). || (اِ)مجازاً سبب . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). سبب و علت .
