ملک ستایی
لغتنامه دهخدا
ملک ستایی . [ م َ ل ِ س ِ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی ملک ستای . ستایشگری ملک . مداحی پادشاه :
ماه غزل سرایی مرد ملک ستایم
از تو غزل سرایی از من ملک ستایی .
ماه غزل سرایی مرد ملک ستایم
از تو غزل سرایی از من ملک ستایی .
فرخی .