ملول

ملول . [ م َ ] (اِخ ) شیخ شرف الدین ، معروف به شاه ملول . از شاعران نیمه ٔ دوم قرن دوازدهم و از مردم لکهنوی هندوستان بود. دیوانی مرتب و منظومه ای با عنوان «هفت میخانه » دارد. از اوست :
سر سیر هندزلف بت سحرساز داری
به خدا سپردم ای مه سفر دراز داری .
رجوع به تذکره ٔ صبح گلشن ص 448 و قاموس الاعلام ترکی و فرهنگ سخنوران شود.