ملت فروز
لغتنامه دهخدا
ملت فروز. [ م ِل ْ ل َ ف ُ ] (نف مرکب ) موجب رواج ملت . موجب رونق کار ملت :
افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم
ملت طراز عادل ، ملت فروز داور.
و رجوع به ملت شود.
افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم
ملت طراز عادل ، ملت فروز داور.
خاقانی .
و رجوع به ملت شود.